İNANÇ VE HAYAT 2: BÖLÜM 13; İKİZLERİN OYUNU

Hayat gece ikizlerin ağlamasından uyuyamamış, İnanç'a da bir şey diyememişti. Hayat ikizleri kontrol için kalktığında İnanç mışıl mışıl uyuyordu.

Hayat: 

-Güya yardım edermiş hiç umurunda bile değil? 

Kader: 

-Evh😭😭😭.

Hayat: 

-Tamam kızım geldim. Bu ağlama sesine de uyuyabiliyor hâlâ. Bu ne biçim baba ya. 

Kadir: 

-😭😭😭😭😭😭.

Hayat: 

-Of tamam oğlum geldim. Offf. Annemlere mi haber versek? Şuna bak hâlâ uyuyabiliyor ben kiminle konuşuyorum acaba? 

Hayat, İnanç'ın yanına gelip dürtükledi.

İnanç; 

-Ha bir şey mi oldu? 

Hayat: 

-Acaba çocuklara biraz da babaları mı baksa?

İnanç: 

-Hayat ben ne anlarım çocuk bakmaktan annesin bu senin görevin. 

Hayat: 

-İnanç hani yardım edecektin? En azından şu biberonu tut ne bilim? 

İnanç: 

-Hayat ben bunu dediğimde sen çocuklarından vaz geçmek üzereydin yalnız. Bugünün şartlarıyla aynı değil.

Hayat: 

-Tamam kızım geldim İnanç bak ben Kader'e süt verirken sen de Kadir'in altını değiştir pis altı.

İnanç: 

-Hayatta olmaz Hayat alt değiştirmek benlik değil.

Hayat: 

-Senin oğlun ya sonuçta. Ayıp olmaz yani.

İnanç: 

-Daha iyi bir fikrim var ben Kader'e süt verirken sen de Kadir'in altını değiştir. Bence daha mantıklı erkek çocuk anneye düşkün olur. 

Hayat: 

-Peki al şu biberonu yavaş yavaş içir, boğazına kaçmasın. 

İnanç: 

-Sen hiç merak etme. Gel kızım baba sana süt verecek. 

İnanç, Kader'i ilk defa kucağına aldı. Hayat: 

-Kucağına da çocuk yakışıyormuş. Gel bakalım Kadir, altına mı yaptın sen? 

Hayat, Kadir'in bezini değiştirirken İnanç'tan ıslak mendili istedi. Hayat: 

-İnanç beşikte ıslak mendil ve 1 tane bez versene bana. 

İnanç: 

-Görüyorsun ki işim var kızıma süt veriyorum. 

Hayat: 

-Of tamam şunu tut bari, bir yere bulaştırmasın.

İnanç: 

-Çocukların ikisini de bana attın farkında mısın şuan? 

Hayat: 

-İnanç bir dur ya, geliyorum. 

Kader: 

-Aaaa😭😭😭😭😭.

İnanç: 

-Piş piş kızım süt burada. Anne gelecek. Hayat bir gel ya. 

Hayat: 

-Oğlunun altını değiştiriyorum. Offf Kadir ya, İnanç sana tut demiştim dimi? Her yere bulaşmış, bir temizlik fikrin vardır sanırım. Bir tutamadın çocuğu. 

Kadir: 

-Apha😂😂.

Hayat: 

-Yaptın yaptın şimdi altın temiz gülersin tabi. Kimin oğlu sonuçta? 

İnanç: 

-Hayat bu doydu galiba, gel kızım süt..

Kader tam ağzını açıyordu ki bir anda kapatmasıyla süt yere döküldü.

Hayat: 

-Aferin İnanç kim silecek yerleri şimdi? İyi ki bir şey rica ettik yani. 

İnanç: 

-Hayat benim suçum mu çocuk doymuş istemiyor işte. 

Hayat: 

-Uykusu gelmiştir baksana sayıklıyor bir sallasan.

İnanç: 

-Ben? 

Hayat: 

-Yok ben? Oğlunun pisliğini temizle istersen. 

İnanç: 

-Neyse peki, gel kızım. Ninni mi söyleyeyim kendi uyur mu?

Hayat:

-Baba kız arasına girmiyorum istediğin gibi. Beşikte salla istersen. 

İnanç: 

-Peki gel kızım. E e e kızım. Piş piş piş kızım. 

Kadir ağlamaya başladı.

Hayat: 

-Ay ne oldu yine acaba? 

İnanç: 

-Bebek ağlıyor. 

Hayat: 

-Ortalığı pisletti bir de babası gibi zoru görünce ağlıyor işte. Aynı babası. 

İnanç: 

-Hayat bu da uyuyamıyor galiba. 

Hayat: 

-Kucağında salla ne bilim bacağında salla, bir şekil idare et işte. Offf şu çarşafı değiştirmeme yardım et. 

İnanç: 

-Oldu canım başka?

Hayat: 

-İnanç oğlun pisletti ya hani senin yüzünden. Değiştirmemiz lazım. 

İnanç: 

-Silsek çıkar ya...

Hayat: 

-Sil o zaman bir zahmet. 

Kader ağlayarak uyandı 😭😭😭.

Hayat: 

-Piş piş piş kızım yok birşey. 

İnanç: 

-Hayat çıkmıyor. 

Hayat: 

-Offf İnanç yoruyorsun beni Kadir nerede? Nereye gitti?

İnanç: 

-Bilmiyorum.

Hayat: 

-Bir şeyi de bil rica ediyorum bir şeyi de bil artık. 

İnanç:

-Sence bunlar ne zaman büyür?

Hayat: 

-İlk günden zor geldi babalık dimi?

İnanç: 

-O değil de yani ben böyle düşünmemiştim. 

Hayat: 

-Ne düşünmüştün acaba? 

Kader ağlamaya başladı😭😭😭.

İnanç: 

-Ne oldu kızım? 

Hayat: 

-Acıkmıştır.

İnanç: 

-Daha demin 1 biberon süt içti ne ara acıkacak?

Hayat: 

-İnanç farkındaysan bunlar daha yeni doğmuş bebek. Yiye yiye büyüyecekler.

İnanç: 

-Gerçi doğru ben de şimdi farkettim acıkmışım yemek mi yesek?

Hayat: 

-Sen hazırla bir şeyler ben gelirim sonra. 

Hayat, Kader'i kucağına aldı. Hayat: 

-Piş kızım piş... Acıktın mı sen? Gel gezelim. 

Hayat cam kenarına geçip kızına etrafı gösterdi. Hayat: 

-Bak dışarıda ne var? Bakalım mı seninle dışarıya? 

Kader: 

-Aa.

Hayat: 

-Ya gel bak bakalım baba ne yapıyormuş bakalım mı? 

Hayat, Kader kucağında mutfağa girdi. 

Hayat: 

-Ne yapıyorsun baba?

İnanç: 

-Duydum ki Kader hanım acıkmış ben de yemek yapayım dedim. Malum annesi gibi mutfakla çok işi olmayabilir büyüyünce. 

Hayat: 

-İnanç çocuğa yanlış bilgi verme istersen. Kızım gel baba rahat rahat yemek yapsın biz kardeşimize bakalım. Neredeymiş ikizimiz?

İnanç: 

-Kapıdan çıkmış gidiyordu😂😂. İkizine sahip çık kız, anneyi babayı uğraştırma 😂😂.

Hayat: 

-İnanç aklıma ne geldi biliyor musun? 

İnanç: 

-Ne geldi? 

Hayat: 

-Çocuklara cici bebe falan mı yapsak? Bence onlarda bizimle yesin.

İnanç: 

-Kadir uyuyor muydu? Hiç sesi soluğu çıkmıyor.

Hayat: 

-Beşikteydi en son sen bakıyordun.

İnanç: 

-Yok ben Kader'e süt veriyordum sen Kadir'in altını alıyordun.

Hayat: 

-Daha doğrusu alamıyordum babası oğluna iki dakika sahip çıkamadığı için çarşaf pis oldu çarşafı değiştirirken Kader uyandı. Kadir nerede şimdi? Sana göz kulak ol demiştim. 

İnanç: 

-Ben böyle birşey dediğini hatırlamıyorum. Sadece bana dedin ki Kader'e süt ver bu kadar yani. Oğlumu kaybettiğine inanamıyorum.

Kader sıkıldı ve ağlamaya başladı. Hayat: 

-Piş piş yok bir şey kızım. Yani senin bu baban ikizini kaybetti sadece ama seninle ilgili bir şey yok.

İnanç: 

-Kadir'i ben kaybetmedim sen kaybettin bir kere. En son sen altını alıyordun. 

Hayat: 

-Oğlun da maşallah kime çektiyse bir rahat durmuyor ki.

İnanç: 

-Zora gelince benim oğlum tabi. 

Hayat: 

-İnanç git bul şu çocuğu iki günlük bebeği de kaybetmeyelim istersen. 

İnanç: 

-Ya bence kesin sen bezini değişmek için bir yere götürdün ve nereye götürdüğünü unuttun her zamanki gibi suçu yine bana atıyorsun. Senin bu annen var ya kızım kardeşini kaybetti bir gün seni de kaybederse hiç şaşırma.

Hayat: 

-İnanç kaybetmedim sadece bezini değiştirdim. Tabi oğlun bir yerinde durmadığı için kendi kayboldu. 

İnanç: 

-Hayat peki diyelim ki gerçekten öyle el kadar çocuk en fazla nereye gidebilir ki? 

Hayat: 

-Sakın yataktan düşmüş olmasın! 

İnanç: 

-Onu öyle bırakıp nasıl geldin?

Hayat: 

-Kader ağladı ve sen duymadığın için olabilir mi?

İnanç: 

-Sen anne olamıyorsun ondan olabilir.

Kader: 

-Aaa😭😭😭.

Hayat: 

-İnanç iki dakika Kader'e göz kulak ol.

İnanç: 

-Oldu canım oğlunu kaybettin çocuk korkudan ağlayamıyor bile. Ne yaptıysan oğluma? 

Hayat: 

-Offf tamam İnanç sen arama ben bulurum onu. Gel kızım seninle ikizimize bakalım. 

İnanç: 

-Kader kalabilir benimle gel baba kız konuşacaklarımız vardır.

Hayat: 

-Of tamam İnanç.

Hayat: 

-Kadir oğlum neredesin? Offf 2 günlük bebeğin kaybolduğuna inanamıyorum. Tabi babası normal değil oğlundan ne bekliyorsam ben de. Offf Hayat offf.

Hayat yatak odasına girdi. Hayat: 

-A Kadir buradaymış. Bezini değişince rahat oldu tabi uyuyor. 

Hayat, Kadir'i yataktan alıp beşiğe alıyordu ki İnanç bir anda içeri girdi.

İnanç bağırarak sordu: 

-Oğlum nerede Hayat?

Kadir uyanıp ağlamaya başladı😭😭😭.

Hayat: 

-Piş piş babanın suçu benim değil. 

İnanç: 

-Hayat sana inanamıyorum madem buldun insan bir haber verir ya. 

Hayat: 

-Uyuyakalmış ve babası yüzünden uyandı haber vermeye kalmadı yani öyle kapı mı açılır? Azıcık yavaş ol ya. Sen uyandırdığına göre sen uyut. Al oğlun burada yani. 

İnanç: 

-Oğlum iyi misin sen? Anne seni unutmuş görüyor musun? Böyle senin anne de işte hiç bir şey umurunda değil.

Hayat: 

-İnanç çocuğa yanlış bilgi verme derdim ama senin oğlun da senin gibi sinir bozucu olur ben ne yapayım? 

İnanç: 

-Bence bu acıkmış olabilir. 

Zil çaldı. 

İnanç: 

-Hayat kapı?

Hayat: 

-Sen bak kim gelecekti ki? Hayat kapıya bak, Hayat çocuklara bak. Hayat hangisine yetişsin? 

İnanç: 

-Tamam bakıyorum. Kim o?

Güven abi:

-Ben yani biz. 

İnanç: 

-Güven abi gelmiş.

Hayat: 

-E aç kapıyı ne bekliyorsun? İki günde çocuklardan beter oldun sana inanamıyorum! 

İnanç kapıyı açtı ve Güven abiyle Elif içeri girdi.

Güven abi:

-Naber İnanç?

İnanç: 

-Hoşgeldiniz geçin oturun siz ben bir bakıp geleyim.

Elif: 

-Müsait değil miydiniz habersiz geldik ama biz. 

İnanç: 

-Yok gayet iyiyiz de çocuklar işte bir de ikiz olunca yoruyorlar.

Hayat sonunda gelebildi. Hayat: 

-Hoşgeldiniz. Hoşgeldin abi, hoşgeldin Elif. 

Elif: 

-Hoşbulduk Hayat da biz iyi mi yaptık böyle geldik ama.

İnanç: 

-Hiç sorun değil. Bize de yardım lazımdı zaten. 

Hayat, İnanç'ın ayağına bastı. 

İnanç: 

-Ne yalan mı? Çocuklara yetişemiyorum demiyor muydun? 

Hayat: 

-İnanç sen çocuklardan daha yorucusun biliyor musun? Çocukları yetmezmiş gibi bir de bu var.

Güven abi:

-İyi misiniz yani bir sorun mu var?

Hayat: 

-Yok yok ne sorunu olacak dimi İnanç?

İnanç: 

-Yani sorun kim biz kim sonuçta? 

Elif: 

-İyi iyi, çocuklar da iyiyse sorun olmaz daha size. 

Hayat: 

-Maşallah o kadar iyiler ki.... Allah nazardan saklasın.....diyordu ki Kadir'in ağlama sesini duyunca kalkmak zorunda kaldı.

İnanç: 

-Ben de geleyim bari.

Hayat kızgınlıkla İnanç'a dönerek:

-Misafirlerinle ilgilen git bir şeyler hazırla, ben bakarım. 

İnanç: 

-Peki, deyip oturdu. 

Güven abi:

-Gerek yok aslında biz sizinle görüşmeye geldik ama madem müsait değilsiniz biz yavaştan kalkalım. 

Elif: 

-Evet yemiş kadar olduk sağol İnanç, hadi kolay gelsin size. 

İnanç: 

-Aslında gitmeyin. Yani Hayat'ın biraz sinirleri bozuk, biz de ikizlere yetişemiyoruz bazen ve daha fazla kavga etmek durumunda kalıyoruz. Bize biraz yardım etseniz...

Elif: 

-Yani yapabilir miyiz? 

Güven abi:

-Yaparız yaparız, her türlü yardım ederiz. 

********

Hayat: 

-Neyin var Kadir? Offf bezin temiz, karnın tok. Niye ağlıyorsun ya? 

Kadir: 

-😭😭😭😭😭😭😭😭.

İnanç odaya girdi. İnanç: 

-Ne oldu? 

Hayat: 

-Oğluna sor niye ağlıyor çözemedim. 

İnanç: 

-Altına yapmıştır. 

Hayat: 

-Yeni değiştim zaten bezini.

İnanç: 

-Karnı açtır.

Hayat:

-Daha yarım saat olmadı.

Kadir: 

-😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭.

Hayat: 

-Tamam oğlum yok birşey. İnanç susmuyor ne yapacağız? 

İnanç: 

-Ver bana belki senden sıkılmıştır.

Hayat: 

-Al sanki susturabileceksin de...

İnanç, Kadir'i kucağına aldı.

İnanç: 

-Anne bakamadı dimi sana? Bu anne de böyle işte, gel biz gezelim. Kimler varmış burada. 

Hayat: 

-İnanç dur. Terliydi üstünü değiştirip öyle götür bari. 

İnanç: 

-Peki madem.

İnanç, Kadir'in üstünü değiştirip odadan çıktı. 

*********

Güven abi ve Elif'in yanına geldiler. İnanç: 

-Bak oğlum kimler varmış burada? Seni görmeye gelmişler. 

Güven abi: 

-Maşallah İnanç artık yalnız değilsin.

Elif çocuğu severek: 

-Maşallah adın ne senin?

İnanç: 

-Kadir, Elif teyzesi. 

Elif: 

-Nereden teyzen oluyorum ben senin? 

Hayat odadan geldi. Hayat: 

-İnanç, Kader uyuyor muydu? 

İnanç: 

-Ne bilim ben? Görmedim. Sakın beni şimdi de kızımı kaybetmekle suçlama. 

Güven abi:

-Çocuklar siz gerçekten iyi misiniz? 

Hayat: 

-Göründüğü gibi yani anlatmaya gerek yok. 

İnanç: 

-Çocukları az dışarı mı çıkarsak?

Hayat: 

-Evde bile kaybediyoruz bana dışarıdan bahsetme. 

Güven abi ortamı yumuşatmak için:

-Biz de yardımcı oluruz. Hem size de değişiklik olur. 

Hayat: 

-Gerçekten müthiş değişiklik olur ama işte çocuklar hava alır falan gerek yok. Sonra hasta olurlarsa ne yaparız?

İnanç: 

-Hayat inanamıyorum sana ya? Gerçekten hastalıktan başka bir şey düşünmüyor musun? Yani doğumdan önce dedin ben bir şey olmayacak demedim mi? 

Hayat: 

-İşte bu yüzden bile bir şey olabilir. Zaten babalık bile yapamadığın için. 

Güven abi:

-Ya biraz sakin mi olsanız?

Elif: 

-Aynen çocuklara gerekirse biz bakarız, siz kavga etmeyin yeter.

İnanç: 

-Teşekkür ederiz e peki madem gidelim. 

Hayat: 

-Ne? Çocukları bırakıp hani bir yere gitmeyecektik? Ben senin bu tuzağına düşmem bırakmam çocuklarımı.

İnanç: 

-Hayat ne tuzağı? Ne saçmalıyorsun? Hep beraber restorana gideceğiz işte.

Hayat: 

-İnanç senin annen seni terkedip gitmiş olabilir ama ben çocuklarımı terketmeyeceğim. Bu yüzden evde başlarında duracağız.

İnanç: 

-Hayat aklımdan öyle bir şey geçmedi bile. 

Hayat: 

-İnanç benimle daha fazla oynama istersen. Evde kalacağız o kadar!

********

Güven abi:

-Çocuklar siz gerçekten iyi misiniz?

Elif: 

-Güven bence biz daha fazla karışmayalım. Anne-baba olmak iyi gelmedi bunlara. 

Güven abi:

-Orasını anladım da bunlar bir ömür kavga etmek için mi evlendi?

Elif: 

-Şansını zorlama istersen Güven biz de kavga etmiyor muyuz sanki? 

Güven abi: 

-Olabilir ama yani suçlu kim? 

Elif: 

-Tabiki sensin. 

Güven abi:

-Ne alaka? Ben haklı olmadığım tartışmalara girmem bir kere. 

Kader arabasında ağlamaya başladı😭😭.

Elif: 

-Hayat hadi geliyor musunuz? 

Hayat, İnanç'a dönerek:

-Sonra konuşuruz, bu iş burada bitmedi. 

Hayat: 

-Geldim geldim. 

Hayat, ayakkabılarını giyip çocukların arabasına döndü. 

Hayat: 

-Ağlanacak bir şey yok kızım. Az gezmeye çıkıyoruz o kadar. Tabi babanız evden çıkabilirse bir de bana diyor ev bağımlısı falan diye... Ama siz ona sakın inanmayın, diyordu ki İnanç dibinde bitti. 

İnanç: 

-Ne zamana kadar beni şikayet etmeyi düşünüyorsun? 

Hayat: 

-Offf İnanç ödümü patlattın. Evden çıkacak zamanı buldun dimi? 

İnanç: 

-Ben senin gibi birilerine çık deyip de sonra  ortalığı karıştıracak kadar geç kalmam.

Hayat: 

-İnanç yeter tamam bir hata yapmış olabilirim ama sürekli de yüzüme vurup sinirimi bozmana gerek yok.

İnanç: 

-Bu zamana kadar sen benim sinirimi bozdun, artık sıra bende.