İNANÇ VE HAYAT BÖLÜM 50; HAYAL VE GERÇEK
Hayat, son olanlardan sonra artık İnanç'la görüşmüyordu. Hayattan bıkkın bir Hayat vardı artık. Hiç bir şeyi eskisi gibi büyük bir mutlulukla yapmıyordu.
Can:
-Abla sen İnanç abiyle küs müsün?
Hayat:
-Ne alaka? Yani neden böyle düşündün ki?
Can:
-Geçen gün seni sordu doktor yürüyüş vermiş ablan müsait olunca beraber yürürüz, dedi.
Hayat:
-Sen ne dedin?
Can:
-Geçmiş olsun dedim bir yerinde bir şey var mı diye sordum.
Hayat:
-O ne dedi?
Can:
-İyiyim yok birşeyim, dedi.
Hayat:
-Başka bir şey dedi mi?
Can:
-Yok abla hem bana niye soruyorsun? Ben sizin aracınız değilim diye biliyorum ama.
Hayat:
-Bir daha konuşursan ona dedi ki; ablam seni sevmiyor boşa hayal kurmanın manası yok.
Can:
-Ben karışmıyorum hem gerçekten sevmediğine emin misin?
Hayat:
-Senin bir yere gitmen gerekiyordu sanırım dimi? Spor falan hadi canım kardeşim git sen en iyisi.
Can:
-Abla ben çocuk değilim biliyorsun dimi?
Hayat:
-Büyüdün de bana karşı mı geliyorsun sen?
Can:
-Biz neden normal kardeşler gibi olamıyoruz abla?
Hayat:
-Senin yüzünden, iyi ki bir hasta olduk, hep dışarıda vakit geçiriyorsun.
Can:
-Arkadaşlarım var hem senin gibi bütün gün evde duramam ben.
Hayat:
-Durma zaten ben de çok pişmanım esasında ama alışmışız bir kere. Dışarıda başıma hep bir şey geliyor. Sen bari sosyal ol.
Can:
-O yüzden ben şimdi çıkayım dimi?
Hayat:
-Ne alaka ne güzel konuşuyoruz şurada?
Can:
-Arkadaşım arıyor hadi ben çıktım.
Can aceleyle kapıyı çekip dışarı çıkar.
Hayat şimdi tam manasıyla yalnız kalmıştı. Yalnızlık Hayat'ın en büyük sınavıydı resmen. Kimi zaman insan bazı yolları yalnız yürümeyi bilmeliydi. Lakin Hayat bu yaşına kadar hiç bu kadar yalnız kalmamıştı.
Birden telefon çaldı. Hayat telefona uzanıp açtı.
-Alo. Hayat ne yapıyorsun?
Hayat:
-Hiç, yani hiç bir şey yapmıyorum.
-Evde yalnız mısın?
Hayat:
-Hep neden sıkıldığımda arıyorsun ki?
-Hissediyor olabilir miyim?
Hayat:
-İnanç bak benimle uğraşma boşuna hayal kurmanın manası yok. Arama beni.
İnanç:
-Benim aradığımı nereden bildin?
Hayat:
-Beni başka olur olmadık zamanlarda rahatsız eden yok çünkü ondan.
İnanç:
-Evde yalnızsın madem balkona çıksana yüz yüze görüşelim.
Hayat:
-Bu havada balkon ne alaka ya?
İnanç:
-Niye ki?
Hayat:
-Sen havanın ne kadar soğuk olduğunun farkında değilsin herhâlde. İki gündür donuyorum evde.
İnanç:
-O kadar soğuk mu sizin ev ya?
Hayat:
-Yok bizim ev çok sıcak o yüzden evde kazakla geziyoruz 🤣😂🤣😂.
İnanç:
-Kazak da sıcakta giyilir ya😂🤣😂🤣😂.
Hayat:
-Sen ne yapıyorsun?
İnanç:
-Umrunda mı cidden yoksa öylesine mi soruyorsun?
Hayat:
-Sordum işte sorgulama cevap ver yeter.
İnanç:
-Seni düşünüyorum.
Hayat:
-Sebep neden yani?
İnanç:
-Öylesine yürüyüşe çıkamadık ya.
Hayat:
-Hava muhalefetine takıldık ondan yani.
İnanç:
-Gerçekten sorun sadece hava mı?
Hayat:
-Tamam İnanç bu konuşma hiç iyi bir yere gitmiyor ben anladım.
İnanç:
-Sorun da tam olarak bu anlamadan dinlemeden beni yargılıyorsun. Konuşmama bile izin vermiyorsun ki.
Hayat:
-Belki sende benimle konuşmayı hak etmiyorsundur.
Yorumlar
Yorum Gönder