İNANÇ VE HAYAT 2: BÖLÜM 6; ARKADAŞÇA GEZME

Gül ve Hayat o gün yukarıdaki parka gezmeye gitti. Şanslarına hava da çok güzeldi. Hayat yukarı parkı seviyordu ama gidiş yolu çok uzak geliyordu.

Hayat için üst geçitten öbür taraf zordu. Ama Gül'ün de yardımıyla bir şekil yorula dinlene gitmeyi başardılar. Parka vardıklarında azıcık soluklanıp parkın yukarısına doğru gittiler.

Hayat ve Gül parkta oturacak bir yer aradı. Ama maşallah sanki herkes anlaşıp da onların parka geleceği gün parka gelmişti. Hayat: 

-Lan ben böyle şansın... Bizde şans olsa zaten...

Gül: 

-Kanka elbet biri kalkar birazdan. Gel biz gezelim. 

Hayat: 

-Kanka ben çok yoruldum. Offf keşke ya... offf...

Gül: 

-Kanka belki yukarısı boştur harika bir çay olacaktı ama...

Hayat: 

-Kanka bence vazgeçelim ben içtim sayayım sen de içtim say geri dönelim.

Gül: 

-Kanka saçmalıyorsun hava güzel böyle havayı arasak bulamayız. Bu kadar yol geldik şimdi hiçbir şey yapmadan geri mi döneceğiz? 

Hayat: 

-Kanka bak bence başka zaman geliriz kafana takma. 

Gül: 

-İçerisi çok dolu dışarıda mı otursak ki? 

Hayat: 

-Kanka boşver gel evde oturak...

Gül: 

-Kanka bak hava mis gibi hem birazdan içerisi boşalacak eminim ben. 

Gül: 

-Hıh bak boşaldı, gel geçelim. 

Gül ve Hayat parkın sosyal tesisine girince boş masanın yanında İnanç ve Güven abinin oturup birşeyler yaptığını gördüler. 

Gül: 

-Hayat, İnanç ofiste değil miydi? 

Hayat: 

-Kanka bende hayretler içerisindeyim şuan. Bu kesin beni takip ediyor.

Gül: 

-Kanka öyle olsa yolda görürdük. 

Hayat: 

-Neyse kanka tadımız kaçmasın, kalkar giderler zaten birazdan. 

Gül: 

-Sen öyle diyorsan ne alayım şimdi? Meyve suyu, kola bir de trileçe alayım mı? 

Hayat: 

-Ben meyve suyu istiyorum. 

Gül: 

-Tamamdır.

Gül self servisten istediklerini alıp geldi. 

Hayat: 

-Teşekkürler kanka. 

Gül: 

-Rica ederim. Gel bir hikaye yapalım. 

Hayat: 

-Ama kanka geç kaldın, ben açıp yemeye başladım bile. 

Gül: 

-Olsun kanka bir şey olmaz.

Gül trileçeleri ve içeceklerini çekip güzel bir şarkıyla Instagram'a attı.

Hayat:

-Kanka gezelim mi? 

Gül: 

-Kanka yukarıda daha birşey yok ama istersen şu oyuncağa falan bineriz.

Hayat: 

-Kanka ne oyuncağı çocuk muyuz biz?

Gül: 

-Oturmaya mı geldik yani? 

Hayat: 

-Kanka ne yapalım parkın en yukarısındayız? Aşağı mı inelim yani? Bu kadar yol geldik. Çok yoruldum çok...

İnanç ve Güven abi kızların yanına geldi. Güven abi: 

-Kızlar sizin ne işiniz var burada?

Hayat: 

-Asıl sizin ne işiniz var burada? Bizi mi takip ediyorsunuz? 

İnanç: 

-Sanırım siz bizi takip ediyorsunuz? 

Hayat: 

-Hayret senin ofiste işin yok muydu? Ne işin var burada?

İnanç: 

-Ofise gitmeyen sensin, sen gitmiyorsan ben de gitmiyorum işte. 

Hayat: 

-Ofisi bir daha kaybedelim diyorsun yani. Offf sen nasıl bir manyaksın ve yani benim burada olduğumu nereden bildin?

Güven abi:

-Tamamen tesadüf biz başka bir şey konuşmaya geldik.

Hayat: 

-Ya o zaman siz konuşun biz gidiyoruz. Hadi Gül.

Gül: 

-Kanka tatlıları yeseydik bari. Hem sinirin yatışır, çok güzel tatlı ya.

Hayat: 

-Kolayı var kanka tatlıların kapağını kapatıp çantaya at. Hadi kalkalım. 

Güven abi:

-Kızlar bizim yüzümüzden kalkmanıza gerek yok hem siz keyfinize bakın. Bu kadar yol geldiniz. 

Gül: 

-Evet kanka.

Hayat: 

-Bu kadar yol geldik ve sadece tatlı yiyip gidecek değildik. Hadi kalk kanka. 

Gül: 

-Sen yorulmamış mıydın? Hem eniştemle gez yani ben sadece tatlı yemeye gelmiştim şahsen. 

Hayat: 

-Gül sana inanamıyorum şuan... Hani gezelim az hava alalım dedin ya? Gerçi ben hava da alamıyorum.

Gül: 

-Ne oldu ki kanka hava ne güzel işte? 

Hayat: 

-Burnum şey nefes alamıyor sanki. Kanka ben nefes alamıyorum.

İnanç🤣😂:

-Bahar ayı ya normal ama yaşadığına göre nefes alabiliyorsun. 

Hayat: 

-Sana sormadım hem iki gündür neden ofise gitmiyorsun? Amacın ne? Gerçekten senin amacın ne yani çok merak ediyorum. Niye her yerde karşıma çıkıyorsun ki?

İnanç: 

-Ya gel dışarıda konuşalım. 

Gül atladı: 

-Müthiş fikir hem canım sıkılıyor diyordun.

Hayat:

-İyi madem anlat bakalım ne oluyor? 

Hayat ve İnanç kafeden çıkıp yolda yürüyordu. İnanç: 

-Ofiste bugün iş yoktu. Hava sıcak diye kimse çalışmadı zaten. 

Hayat: 

-İnanç onu sormadım farkındaysan. Hani senin burada Güven abiyle ne işin var? Hayır yani Güven abinin Elif'le değil de seninle parka gelmesi sence ne kadar normal? Elif duymaz İnşallah. 

İnanç: 

-Hayat bak...

Hayat: 

-Baktım bunun mantıklı bir açıklaması var mı? Hayır yani sen mahallede herkesin hayatıyla oynayamazsın tamam mı? Ne işiniz var sizin burada? Yok ben niye bunu soruyorum ki Gül kesin Güven abiyi aradı biz yukarıdaki parka çıkıyoruz siz de eniştemle gelin diye bütün bunlar Gül'ün başının altından çıktı. Offf tamam. 

İnanç: 

-Hayat bak öyle olmadı. 

Hayat: 

-Artı bir şey soracağım; sen tek başına birşey yiyebiliyor musun ki? Sosyal tesiste ne yapmayı düşünüyordun?

İnanç: 

-Hayat bak ben gelirim ya da gelmem Güven abi dedi "dışarı çıkalım az hava alalım" falan ben sizin olduğunuz parkta olacağımızı nereden bileyim? 

Hayat: 

-Tabi doğru bilemezsin, sen nereden bileceksin? Ancak böyle sana sorulmayan sorulara cevap ver!

İnanç: 

-Sen bana ondan mı kızdın? 

Hayat: 

-Yok başka bir şey var hem ben seninle evleneceğime göre babamlar da hemen verdiğine göre maalesef kızılacak çok sebep var ama susuyorum şimdilik. 

İnanç: 

-Hayat sen beni sevmiyor musun?

Hayat: 

-Ya senin bildiğin başka birşey yok mu? Hem ayrıca sevmek yetmiyor bazen; ben güvenmek istiyorum artık.

İnanç: 

-Bana da güvenemiyorsun ki haklısın da zaten ben de olsam bana güvenmem. 

Hayat: 

-Kendinin farkındasın yani. 

İnanç: 

-Kaydıraktan kayalım mı?

Hayat: 

-İnanç sen şaka mısın? Çocuk muyuz biz?

İnanç: 

-E parka geldiniz niye?

Hayat: 

-Gül'ün sözü vardı hem sanane? Siz niye geldiniz ki? 

İnanç: 

-Güven abi yukarıda çok güzel bir park var bu güzel günde oraya gidelim dedi. 

Hayat: 

-Hı hı biz de yedik. İnanç oyuna geldik farkında mısın? 

İnanç:

-Hayat ne önemi var? Yani güzel bir gün sonuçta. 

Hayat: 

-Seninle değil Gül'le iki arkadaş güzel bir gün olacaktı ama istenmeyen yerlerde ortaya çıkıp herşeyi bozma gibi bir huyun vardı unutmuşum. 

İnanç: 

-Dün Can'la konuştum bu arada. 

Hayat: 

-E ne dedi? 

İnanç: 

-Bizim ablamla ne yaptığımızdan sana ne dedi. Eniştesin diye kendini ne sanıyorsun dedi. Azarladı beni ha bu arada bizim ilişkimiz herkesin gözüne batıyor. Gül ve Can'ın arasını sanki biz bozduk gibi konuştu. Maşallah kardeşin çok romantik olduğu için Gül'e romantik bir fikir sordu bana. 

Hayat: 

-Sen ne dedin? 

İnanç: 

-Gül'ün sevdiği bir şey yap dedim. 

Hayat: 

-Eksik bilgi vermişsin. 

İnanç: 

-Ben öyle yaptım işte. O da yapsın.

Hayat: 

-Sevmediği bir şeyi de sinir bozucu bir şekilde yapabilirsin, sen böyle önemli ve hep yaptığın bir şeyi nasıl açıklayamadın ya?

İnanç: 

-Gül için yani daha kolay şeyler yapsın yorulmasın kardeşin diye düşündüm. 

Hayat: 

-Sen çok mu yorulmuştun?

İnanç: 

-Yani.... Ama değdi evleniyoruz işte...

Hayat: 

-Sen bana dayanamazsın bence.

İnanç: 

-Ne açıdan? 

Hayat: 

-Birlikte yürümeye falan... Benimle yürüyenin dengesi kaçıyor😂🤣😂🤣😂.

İnanç: 

-Abartıyorsun bence. O kadar da kötü yürümüyorsun. Hatta bence.....

Hayat: 

-İnanç tamam bunu sen istedin. Mahalleye kadar birlikte gideriz bakalım gerçekten o kadar abartıyor muyum? 

İnanç: 

-Bence beklemeye gerek yok. Bir yürüsene bakacağım.

Hayat: 

-İnanç yalnız kafeden baya uzaklaşmışız.

Hayat kafeye doğru yürüdü. İnanç: 

-Dedim sana o kadar şey değil yani biraz değişik ama güzel yürüyorsun. Hem herkesin yürüyüş şekli başka yani, saygı duymak gerekiyor. Hem yani neden bu durum sana bu kadar dert ki? 

Hayat: 

-Öylede of ne bilim? Ya etrafına bak herkes ne güzel yürüyor. Bir tek ben değişik olunca da yani....

İnanç: 

-Hayat bak ben bu durumu senin kadar sıkıntı etmiyorum gerçekten yani önemi yok. Hem yani yürüyüşün değişik diye de nikahtan dönecek değilim yani. 

Hayat: 

-İnanç bende seni akıllı biri sanırdım yani kız sülalesi kurumuş gibi bende takıldın kaldın.

İnanç: 

-Hayat sen ne isterdin yani sevilmek sana yaramadı demiştin ya bana değil asıl sana yaramadı bana kulp takarak bunu görmezden gelmeye çalışıyorsun ama sana söz veriyorum evlendikten sonra herşey daha güzel olacak. 

Hayat: 

-İnanç ben eminim kesin bir aksilik çıkacak bence vazgeçelim. 

İnanç: 

-Hayat sen bana neden güvenemiyorsun? 

Hayat: 

-Hiç kimseye %100 güven olmaz çünkü. 

İnanç: 

-Tamam ama %99 bile güvenmiyorsun? Ya biz birlikte neler neler yaptık sen neden hâlâ bana inanamıyorsun?

Hayat: 

-Bak adın İnanç olabilir ama sana inanmak çok zor İnşallah inanacağım ama bugünden sonra.

Onlar konuşurken saat 5e yaklaştı. Gül: 

-Kanka kalksak mı artık? Akşam oldu. 

Hayat: 

-Geldim kanka.

Hayat hızlıca çantasını topladı ve eve doğru yola çıktılar.